Ik ben een ontdekkingsreiziger, die dwalend door het landschap werelden verkent; dat wat zichtbaar is en wat onzichtbaar is. 

Van kinds af aan ben ik gefascineerd door de wind, van een briesje tot een storm, wind brengt mij het gevoel dat ik verbonden ben met een groter geheel. Dit heeft mij 

geïnspireerd om te werken met het Hebreeuwse begrip Ruach. Dit staat voor de wind als levensadem, bezieling en het eeuwige. 

Voor mij betekent het liefde voor het leven, ademruimte, bewegingsruimte, onderweg zijn. De essentie van leven. 

Met mijn werk leg ik de subtiele balans tussen kracht en 

kwetsbaarheid vast, de grens tussen leven en dood. Zelf heb ik na een groot verlies weer leren ademen en leven. 

“Toen begon ze te ademen en te leven, en elk moment bracht haar naar een plek waar het moeilijk was om afscheid te nemen. Ze was verliefd, ze was verliefd op haar leven. En voor het eerst sinds lange tijd was alles inspirerend.” – J.M. Drake